SORU:
İmam Hüseyin’in kendisini öldürenlerin Ebubekir ve Ömer’i suçladığını hangi kaynaklarda bulabiliriz?
Ahmet Naji
CEVAP:
Bismillahirrahmanirrahim
Allah, Muhammed’i ve ailesini selat eylesin, yeniden ortaya çıkmalarını hızlandırsın ve düşmanlarını lanetlesin.
El-Harezmi’nin Maktal el-Hüseyin gibi Makatil kitaplarında (Hatasızların nasıl şehit edildiğine dair hikâyeler) şöyle anlatır:
Bir süre dinlenmek için ayağa kalktı ve vücudu savaşamayacak kadar zayıfladı. Ayakta dururken alnına bir taş vurdu, bu yüzden yüzündeki kanı silmek için elbisesini tuttu. Sonra göğsüne vuran üç başlı bir ok ona atıldı. Bunun üzerine Hüseyin şöyle dedi: “Bismillah, Vallahi ve Resulullah’ın dinine.” Sonra başını gökyüzüne doğru kaldırdı ve dedi ki: “Allahım, ondan başka bir peygamberin oğlu olmayan bir adamı öldürdüklerini biliyorsun!” Sonra oku tuttu ve göğsünden dışarı sürükledi ve kan sanki bir kanaldan akıyormuş gibi dışarı akıyordu. Sonra elini yaranın üzerine koydu ve (kanıyla) dolduktan sonra onu gökyüzüne atı. Ve o kandan bir damla bile dönmedi (yere) ve Hüseyin kanını göğe atmadan önce gökyüzü kırmızı olmadı. Sonra elini bir kez daha koydu ve dolduğunda, başını ve sakalını onunla (kanla) lekeledi ve dedi ki: “Vallahi, Allah’ın Resulü dedemle kendi kanımla boyanana kadar böyle kalacağım ve şöyle diyeceğim: Ey Allah’ın Resulü, Ebu Bekir ve Ömer tarafından öldürüldüm!
Maktal el-Hüseyin, El-Khawarizmi, 2. cilt, sayfa 34
Yüce Şeyh, konferansları sırasında metinde bahsedilen ifadenin aynen şöyle olduğunu açıklamıştır:
Ey Allah’ın Resulü, ben ‘biri’ ve ‘biri’
tarafından öldürüldüm, bu da Şii yazı yazarlarının dönemlerinde yaşadıkları Takiye’nin zor şartlarından dolayı. “Biri ve biri” (veya “böyle bir insan ve böyle bir kişi”) kod isimleri, tüm âlimlerimiz ve araştırmacılarımız arasında iyi bilinen bir gerçek olan Ebu Bekir ve Ömer’e atıfta bulunmaktadır.
Üstelik Hüseyin Efendimiz Ebu Bekir ve Ömer’e karşı çok sert davrandı ve bir adamın kendisine sormasından sonra da şunları söyledi:
Allah adına bizi kaybettiler! Ve oturmaya onlardan daha hakkımız olan bir toplantıda oturdular! Ve boyunlarımıza bastılar! Ve insanları boynumuza getirdiler!
Taqeeb-ul-Ma’arif, El-Halabi, sayfa 243
Mundhir el-Sevri’nin rivayetine göre de şöyle dedi:
Nitekim Ebubekir ve Ömer meseleyi (halifelik ve liderliği) kasten gasp ettiler, oysa hepsi sadece bize ait, ve bize sadece bir bezden oluşan pay gibi bir pay verdiler! Şüphesiz insanların bizim kurtuluşumuzu dileyecekleri gün Allah’a canları kovulacaktır!
Aynı kaynak
Şeyh el-Habib Dairesi
